Blog

<p>In onze samenleving van nu is er veel informatie voorhanden rondom destructieve, ongezonde of karmische relaties. We kennen ongetwijfeld allemaal wel enkele bekende 'rode vlaggen' van een connectie die niet zo goed voor je is. We kunnen deze vlaggen soms ook straal voorbij lopen of aan onszelf twijfelen of we het wel goed zien.</p><p>Nu, rode vlaggen hoeven niet per se grote waarschuwingssignalen te zijn. Een ongezonde relatie kan ook bestaan zonder fysiek geweld, problemen met drugs, emotioneel of verbaal geweld, enzovoort. Het kan soms ook in de kleine dingetjes zitten. Dit zijn meestal kleine puntjes die later zodanig uitgroeien tot een groter probleem. Of we verliezen onszelf in een relatie die na enkele jaren zo ongezond wordt, en dan vragen we ons af wat we in het begin hebben gemist.</p><p>In deze blog beschrijf ik, uit eigen ervaring, subtiele rode vlaggen die je al vroeg in de relatie zou kunnen opmerken. Dit om te voorkomen dat je binnen enkele jaren denkt: 'Hoe heb ik dit in godsnaam niet gezien?'</p><h3>1. Je lichaam stuurt jou fysieke signalen</h3><p><strong>Jouw lichaam is onbewust veel slimmer dan je zelf denkt. </strong>Je lichaam geeft namelijk fysieke signalen die wij met ons bewustzijn gemakkelijk over het hoofd zien. Heb je bijvoorbeeld ooit al eens opgemerkt dat je na een ontmoeting met een bepaald persoon altijd moe bent, hoofdpijn hebt, sinusitis krijgt, enzovoort? Dit kan namelijk een signaal zijn dat deze connectie enorm veel energie verbruikt.</p><p>Ook kunnen deze signalen zich uiten in andere soorten <strong>ziektes en kwaaltjes</strong>. Krijg je namelijk 'ineens' last van huidproblemen? Haaruitval? Dit kan een signaal zijn van jouw lichaam dat de connectie niet goed voor je is, en letterlijk aan jouw gezondheid vreet, energetisch gezien.</p><p><strong>Emotioneel </strong>gezien kun je in het bijzijn van anderen steeds een bepaald gevoel of gedrag ervaren. Voel je je rondom een bepaalde persoon ineens 'klein'? Of kruipt de andere persoon zo onder je huid dat je continu op eieren loopt? Voel je je altijd naar beneden gehaald na een ontmoeting? Of krijg je ineens de nood om nerveus te krabben, met je been te trillen of te beginnen prutsen met iets? Dit zouden signalen kunnen zijn dat je je emotioneel niet goed voelt in zijn of haar omgeving.</p><p><em>Let op, fysieke of andere klachten zijn uiteraard nog steeds best bespreek- en behandelbaar bij je dokter. Maar je kunt deze informatie in ieder geval wel in het achterhoofd houden. Je lichaam laat namelijk onbewust zien dat er energetisch iets niet snor zit.</em></p><p><em>Ik heb voor mezelf het boek '<strong>De sleutel tot zelfbevrijding' van Christiane Beerlandt</strong> gekocht. Dit is een encyclopedie met de meest voorkomende signalen, ziektes, enzovoort, en wat hier het achterliggende probleem van zou kunnen zijn. Een heel nuttig boek om jezelf op een andere en diepere manier te leren kennen.</em></p><h3>2. Het plaatje, of ziet de persoon JOU écht?</h3><p>Je kan soms na een tijdje merken dat anderen geïnteresseerd zijn in het 'plaatje' dat je bent, of in wat je voor hen kan betekenen. Heb je een goede baan, een goed inkomen, zie je er schitterend uit? Mooi zo! <strong>Maar zien ze jou écht?</strong></p><p><strong>Als dit niet het geval is, kan je merken dat de ander:</strong></p><p><em>... ongeïnteresseerd is wanneer jij spreekt over iets dat vanuit jouw hart komt.</em><br><em>... precies alleen maar 'het deel' van jou wil zien of horen waar zijzelf achterstaan.</em><br><em>... heel enthousiast is over jou, totdat jij keuzes in een andere richting maakt.</em><br><em>... je naar beneden haalt, ontmoedigt of je zelfs afwijst als je voor jouw eigen keuzes, wensen of dromen opkomt.</em><br><em>... verwacht dat jij altijd maar dit of dat voor hen doet of voor hen klaarstaat, en als je dan eens nee zegt of iets zelf vraagt...</em></p><p><br>Het is normaal dat niet elke connectie op elk niveau hetzelfde is.<strong> Iedereen is anders en er zijn natuurlijk verschillende interesses en raakpunten.</strong> Maar het valt wel op als jij de andere richting wil uitkijken, grenzen wil stellen of bepaalde dromen wil najagen, en je dan sterke tegenwind krijgt of aan de kant geschoven wordt. Sommige ongezonde connecties accepteren je alleen voor het plaatje dat je NU bent en wat je voor hen kan betekenen. Strook je ineens niet meer met datzelfde plaatje, dan bots je precies tegen een bepaalde muur of word je mogelijk zelfs afgewezen.</p><h3>3. Geen oprechte communicatie en slecht luisteren</h3><p>Het is heel belangrijk om een goede communicatie te hebben in een connectie. <strong>Oprechte communicatie en oprecht luisteren betekent in gesprek gaan waar beide partijen gezien en gehoord worden in een liefdevolle wisselwerking. </strong>Indien dit niet het geval is, kan dit misschien op het eerste gezicht niet altijd direct een probleem vormen. Maar na een tijdje kan dit enorm aan ons welzijn gaan vreten, want op deze manier krijgen we het gevoel dat ons verhaal of onze gevoelens er niet toe doen. En dat is natuurlijk zeer ongezond. Dit kunnen bijvoorbeeld subtiele signalen zijn:</p><p><strong>Je gesprekspartner...:</strong></p><p><em>- Vertelt graag zijn eigen verhaal, maar kijkt ongeïnteresseerd de andere kant uit of scrolt zelfs gewoon op zijn telefoon als jij jouw verhaal vertelt.<br></em><em>- Kapt jouw verhaal gewoon af door je continu te onderbreken of over een ander onderwerp te beginnen.</em><br><em>- Walst tijdens het hele gesprek over je heen, en je krijgt letterlijk geen woord ertussen.</em><br><em>- Heeft altijd de neiging om het gesprek om te draaien naar zichzelf.</em><br><em>- Toont geen interesse in wat je doet, voelt, of wat je bezig houdt.</em><br><em>- Geeft je het gevoel dat je tegen een muur aan het spreken bent.</em><br><em>heeft altijd wel opmerkingen, kritiek, weet het beter, of heeft altijd een oordeel klaarstaan over jou.</em><br></p><p>Ook kunnen er tijdens communicatie andere problemen aan het licht komen. Kan de andere persoon bijvoorbeeld niet goed communiceren en spreekt hij of zij in vage, rond de pot draaiende zinnen zonder echt te zeggen wat deze persoon eigenlijk bedoelt? Het kan ook zijn dat je gesprekspartner zich alleen het best uit via zijn telefoon en niet face to face. Of wordt er eerder tussen de regels door gesproken op een passief-agressieve manier en dien jij dit maar te ontcijferen en te begrijpen wat de andere persoon nu eenmaal bedoelt?</p><p>Ook kan het zijn dat er tijdens een conflict altijd verwijten of oordelen naar je toegegooid worden en spreekt de persoon altijd vanuit 'jij doet dit ..., jij doet dat ..., omdat jij dit ..., dan doe ik dat...,' in plaats van 'ik voel me dit..., ik voel me daarbij... bij'?</p><p>Deze signalen kunnen wijzen op een slechte communicatie. En dat is nu eenmaal heel belangrijk in welke soort connectie dan ook.</p><h3>4. Subtiele dominantie, controle en passief agressief gedrag<br></h3><p>Dominantie hoeft niet altijd duidelijk aanwezig te zijn met directe eisen als 'jij moet nu dit doen of laten' of 'ik verwacht dat je dit of dat doet'. <strong>Het kan veel subtieler beginnen.</strong></p><p>Je kunt dit opmerken door kleine opmerkingen die de ander maakt, zelfs over de kleinste, onbeduidende dingen. Weet hij of zij altijd beter? Is het goed zoals jij het doet, maar zou de ander het toch op een andere manier doen? Wordt er altijd een oordeel of mening gegeven over iets dat jij voor jezelf doet?</p><p>Word je onbewust beïnvloed in je keuzes doordat de ander zijn of haar gedachte er subtiel doorheen laat schemeren? Vertoont de andere persoon ineens opvallend ander gedrag om je iets duidelijk te maken? Word je na een bepaalde situatie genegeerd of merk je een plotselinge verandering in gedrag (zowel positief als negatief)? Dit kunnen signalen zijn dat iemand op subtiele wijze toch controle over jou probeert te behouden, vooral als je merkt dat de ander op een subtielere manier probeert jou naar zijn of haar normen te vormen.</p><h3>5. Innerlijk conflict</h3><p>Meestal ervaren we in ongezonde connecties op een bepaald punt een innerlijk <strong>conflict, vooral tussen ons hoofd en ons hart</strong>. Als je jezelf herkent in deze blogpost en de bovenstaande punten, kan het goed zijn dat ook jij meer kijkt naar 'de ziel van de ander' dan naar het ongezonde gedrag dat zich voordoet.</p><p><em>Let op, het is een mooi aspect als je het goede in iedereen kunt zien. In iedereen zit wel 'een stukje' goud, maar dat betekent niet direct dat de connectie tussen jullie twee ook effectief gezond is.</em></p><p><strong>Herken jij misschien het volgende:</strong></p><p><em>- Ik vind het gedrag van haar/hem niet fijn, maar zij/hij doet zoveel voor me of is er altijd voor mij.</em><br><em>- Ik voel me niet gezien of gehoord, maar misschien zie ik het wel verkeerd.</em><br><em>- Hij/zij kan nogal dominant zijn, maar misschien overdrijf ik of ben ik te gevoelig.</em><br><em>- Wij hebben altijd dezelfde soort ruzies of problemen die nooit lijken opgelost te raken, maar misschien ligt het wel aan mij.</em><br><em>- Op dit moment gaat het niet zo fantastisch en doet hij/zij wel eens moeilijk, maar het zal vast wel beter worden.</em><br><em>- Misschien als ik meer voor hem/haar doe of mezelf verander, zal onze connectie ook wel beter gaan.</em><br><em>- Als ik nee zeg, wordt de ander boos, teleurgesteld of verdrietig. In ergere gevallen kan een 'nee' zelfs leiden tot de ander die je een schuldgevoel probeert aan te praten.</em><br></p><p>Zie je hier het innerlijk conflict? <strong>Eigenlijk geeft jouw intuïtie haarfijn aan wat er mis is. Jouw gevoel vertelt je eigenlijk al dat er iets niet goed zit. Maar je hoofd probeert te rationaliseren en te saboteren.</strong> Dit conflict kan jezelf letterlijk naar beneden halen, omdat je jouw eigen gevoelens eigenlijk ontkent.</p><h3>6. Niet kunnen loslaten</h3><p>Dit is vermoedelijk iets dat je bekend in de oren klinkt. Naast het interne conflict over 'is deze connectie goed voor mij of niet', kan je nog een ander conflict ervaren. Het kan namelijk <strong>moeilijk zijn om los te laten.</strong></p><p>Met loslaten bedoel ik hiermee het loslaten van de persoon, de connectie, het beeld dat je hebt van de connectie (wat meestal niet strookt met de werkelijkheid), de vriendenkring rondom,...</p><p><strong>Herken je ook het volgende?:</strong></p><p><em>- Als ik deze persoon uit mijn leven zet, ben ik wel (bijna) al mijn vrienden kwijt.<br></em><em>- Als ik deze persoon verlaat, gaat hij/zij in een put belanden.</em><br><em>- Als ik voor mezelf opkom tegen deze persoon, gaat er een zware ruzie volgen, en dit durf/wil ik niet.</em><br><em>- Als ik grenzen stel, wordt de ander boos of gaat die tegen mij in.</em><br><em>- Als ik mijn eigen weg in het leven wil volgen, gaan mensen mij misschien verlaten.</em><br><em>- Als ik niet doe wat anderen willen, gaan ze mij als een egoïst bekijken.</em><br><em>- Als ik niet doe wat anderen van me verwachten, gaan ze me afwijzen.</em><br><em>- Als ik wat meer moeite doe, gaat misschien alles wel veranderen.</em><br><em>- Als ik hem verlaat, vind ik waarschijnlijk nooit iemand anders en blijf ik alleen.</em></p><p>Het kunnen bovenstaande (negatieve) denkpatronen zijn die ervoor zorgen dat we niet kunnen loslaten. Maar eigenlijk stellen we onszelf hier enorm mee achteruit. In een connectie blijven om maar niet 'alles te verliezen' wat we hebben opgebouwd, kan soms echt verkeerd uitpakken. We blijven vasthouden aan iets dat ons naar beneden trekt, en we laten dit ook effectief gebeuren.</p><p>In sommige gevallen hebben we een hele harde les nodig. Deze les komt als een donderslag bij heldere hemel waardoor we ineens diep geraakt worden en zeggen 'En NU is het GENOEG!'<strong> Maar moet het echt tot dit punt komen?</strong></p><h3>7. De illusie</h3><p>Vaak gebeurt het dat we een bepaald beeld in ons hoofd vormen over een persoon. Hij of zij laat af en toe toch wel een mooi kantje zien, en we geloven dat we ondanks hier en daar wat ongezond gedrag kunnen bewerkstelligen dat deze kant meer naar buiten komt. <strong>Nee, absoluut niet. 'It is what it is'.</strong> Ga er nooit vanuit dat je een andere persoon kunt veranderen.</p><p>Als we toch besluiten onszelf de illusie van de connectie of van een persoon voor te houden, kan dit later als een klap in je gezicht komen. Door een bepaalde situatie kan de ander ineens zijn ware aard laten zien, en voelen we ons verraden. <strong>Volg altijd je intuïtie, wees goed in het hier en nu, en kijk realistisch naar hoe de connectie NU is. Kijk niet naar het potentieel.</strong></p><h3>8. Onze eigen 'ik' verliezen.</h3><p>&nbsp;<br>Doe je ineens dingen die <strong>'niet bij jou passen'</strong>? Dingen die je normaal gesproken niet uit eigen initiatief zou doen? Gedraag je je ineens<strong> 'niet als jezelf'</strong>? Maakt de connectie jou op een of andere manier klein en ondersteunt deze niet jouw persoonlijke groei, waardoor je op dezelfde plek blijft stilstaan?</p><p>Dan is de kans groot dat je ergens op de weg jezelf bent kwijtgeraakt.</p><p><strong>Het is essentieel om altijd dicht bij jezelf te blijven staan, bij jouw eigen waarden, normen, dromen en wensen. Op die manier sta je in je eigen liefdevolle kracht.</strong></p><p><br></p><h3>Tot slot</h3><p>Veel van de zaken die ik hierboven besproken heb, hebben een diepe verbinding met <strong>zelfliefde, zelfrespect en zelfwaarde</strong>. Deze ongezonde connecties spiegelen als het ware onze eigen pijnpunten naar onszelf terug en hieruit kunnen we belangrijke lessen leren.</p><p><strong>We mogen:</strong></p><p>- Voor onze<strong> dromen uitkomen</strong> en deze ook najagen.<br>- <strong>Kiezen </strong>voor onszelf.<br>- Voor onszelf <strong>opkomen</strong> en <strong>grenzen stellen</strong>.<br>- Een connectie <strong>verbreken</strong> als deze niet goed voor ons is.<br>- <strong>Respect verwachten</strong> voor ons eigen 'zijn'.<br>- <strong>Zacht zijn naar onszelf toe</strong> en onze eigen gevoelens en intuïtie volgen.<br>- <strong>Zacht zijn naar onszelf</strong> als we deze signalen toch een keer 'gemist' hebben.<br>- <strong>Onszelf vergeven</strong> voor fouten die we maken.<br>- <strong>Onszelf onvoorwaardelijk liefhebben.</strong><br></p><figure id="figure-9djti1y1kly0gywnq" class=""><img id="9djti1y1kly0gywnq" src="https://cdn.durable.co/blocks/2aHXMUUFZBIunUuMBHnhM38DNFd9i6cgv5NQE2uHBK1ItYGLsk9pwoFypQFU219Y.jpg" alt="" title="" class="object-cover bg-gray-100 selected" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2aHXMUUFZBIunUuMBHnhM38DNFd9i6cgv5NQE2uHBK1ItYGLsk9pwoFypQFU219Y.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;"></figure><figure id="figure-pijjpt2yuily0gxtf1" class="selected"><img id="pijjpt2yuily0gxtf1" src="https://images.unsplash.com/photo-1585157603209-378be66bede1?crop=entropy&amp;cs=tinysrgb&amp;fit=max&amp;fm=jpg&amp;ixid=M3wyNjI5NjF8MHwxfHNlYXJjaHwzM3x8YXJ0JTIwcGFpbnRpbmd8ZW58MHx8fHwxNzE5NjgxMDQxfDA&amp;ixlib=rb-4.0.3&amp;q=80&amp;w=1080" alt="Somei-yoshino [i.e., Somei Yoshino]. Watercolor by Kōkichi Tsunoi, 1921. Library of Congress Prints &amp; Photographs Division.

Summary: watercolor of cherry blossoms.

https://www.loc.gov/resource/ppss.00843/" title="Somei-yoshino [i.e., Somei Yoshino]. Watercolor by Kōkichi Tsunoi, 1921. Library of Congress Prints &amp; Photographs Division.

Summary: watercolor of cherry blossoms.

https://www.loc.gov/resource/ppss.00843/" class="object-cover bg-gray-100 selected" style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://images.unsplash.com/photo-1585157603209-378be66bede1?crop=entropy&amp;cs=tinysrgb&amp;fit=max&amp;fm=jpg&amp;ixid=M3wyNjI5NjF8MHwxfHNlYXJjaHwzM3x8YXJ0JTIwcGFpbnRpbmd8ZW58MHx8fHwxNzE5NjgxMDQxfDA&amp;ixlib=rb-4.0.3&amp;q=80&amp;w=1080" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;" data-mce-selected="1"></figure><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p>

Subtiele rode vlaggen van een ongezonde connectie

<h3>Op het begin</h3><p><br></p><p>Ik sukkel al ongeveer sinds mijn 12e levensjaar met een verzwakte rug. Het zal wel geen uitleg nodig hebben hoeveel onbegrip hierbij aan te pas kwam, vooral op school. Ook dokters en klasgenoten 'zagen' niet altijd het echte probleem en maakten al snel hun eigen oordeel.</p><p><em>'Ze zal wel geen zin hebben om naar school te gaan.' &nbsp;'<br></em><em>Ze stelt zich aan.' '<br>Ze is schoolmoe en probeert "vakantie" te hebben.' '<br>Wel gemakkelijk zo, alles maar op die ziekte te steken.' '<br>Je bent nog zo jong, en nu al rugpijn? Jouw (werk)leven moet nog beginnen!'</em></p><p>Leerkrachten op mijn school (en zelfs sommige dokters) hadden geen oren naar mijn onverklaarbare pijn. Het was in hun ogen onmogelijk dat ik niet enkele uren achter de schildersezel kon staan. Ook ging ik namelijk, al vanaf mijn 14e, naar de kinesist. Jarenlang, tot ongeveer mijn 24e, hebben deze mensen mijn hoofd boven water gehouden door regelmatig behandelingen te doen. Soms elke week, soms twee maal per week in moeilijkere periodes. Zonder kinesist kon ik niet normaal functioneren gezien ik continu vastzat van de rugpijn, spierknopen, ontstekingen en spierspanning. Door al deze vastzittende energie kreeg ik ook de typische symptomen zoals hoofdpijn, een periode zelfs zware migraineaanvallen en vermoeidheid.</p><h3><br>Hoe ervaarde ik het?&nbsp;<br></h3><p>Ook had ik moeite met fysiek werk, lang in dezelfde houding staan of zitten. Ik voelde dat ik hier lang van moest bekomen. Als ik mezelf niet goed voelde, als het winterdipje eraan kwam of er gebeurde een levensingrijpende gebeurtenis, werd de pijn gewoon maar erger en erger. Het stapelde zich als het ware allemaal op.</p><p>Ik herinner mij, tijdens een van mijn meest zware periodes, dat ik naar de winkel ging. Bij het verlaten van de winkel had ik amper twee flessen cola in mijn armen, en ja, dit deed al verschrikkelijk pijn. Ik kon werkelijk door de grond zakken van schaamte. Ik stond ook elke ochtend op alsof ik onder een trein had gelegen. Om uit bed te geraken, moest ik medicatie nemen. Om te functioneren, net hetzelfde. Ik begon me echt af te vragen wat er in godsnaam mis met me was.</p><h3>Geen oplossing?</h3><p>Zoals ik in mijn vorige blog beschreef, is er eigenlijk geen kant-en-klare oplossing voor fibromyalgie. Meestal worden alleen de symptomen van buitenaf bestreden en wordt er niet echt gewerkt aan het kernprobleem. Daarom heb ik ook een tijdlang een berg medicatie genomen, maar dit bracht me eigenlijk alleen maar meer problemen dan dat het me hielp... Op een gegeven moment raakte mijn lichaam verslaafd aan zware medicatie en begon deze ergere pijn op te wekken om zijn favoriete stofje te kunnen krijgen, een heel gevaarlijke situatie dus... Ook hebben ze een tijdlang geprobeerd me te helpen met antidepressiva. Dit heeft me ook echt niet verder geholpen; ik werd emotioneel afgestompt en kon niets meer 'voelen'. Met andere woorden werd het probleem alleen maar verder uitgesteld en opgeschoven.</p><p><em>Indien je jezelf hierin herkent, wees alsjeblieft echt voorzichtig met zware medicatie en antidepressiva. Afkicken ervan is echt heftig... Enkele dagen liggen rillen en zweten in het ziekenhuis is het laatste dat ik je wil toewensen...</em></p><h3>Trek je plan er maar mee.&nbsp;</h3><p>Uiteindelijk, na veel onderzoeken, scans en een hoop gedoe, kreeg ik de diagnose 'fibromyalgie' toen ik 19 was. "Nu je dit weet, trek je plan er maar mee." Zo kwam dat over voor mij. Het is echt moeilijk, en al zeker op jonge leeftijd, om die diagnose te krijgen. Ik herinner me dat ik me echt afvroeg hoe mijn leven er op lichamelijk gebied voor mij uit zou gaan zien, en dat lijken me nu toch al wel rare vragen als je 19 bent.</p><p>Ik had continu last van rugpijn, was constant doodmoe, ook al had ik een hele nacht geslapen. Ik was nooit uitgerust. Prikkelbaar door de pijn. Ik had het heel snel koud en kromp ineen. Normaal gesproken ben ik een enorm gemotiveerd persoon die heel veel moeite heeft met stilzitten, maar mijn lichaam had daar andere ideeën over. Met andere woorden, mijn 'ik' en mijn lichaam zaten in een voortdurende tweestrijd. Het voelde alsof ik opgesloten zat in mijn eigen lichaam. Beperkt, tegengehouden en vastgeketend onder een berg pijn en spierspanning.</p><p>In de jaren daarna heb ik hier systematisch mee leren omgaan. Ik heb mezelf leren kennen, geleerd wanneer het minder gaat, wat de aanleiding hiervoor is, waar mijn fysieke grenzen liggen, enzovoort. Het is zeker niet eenvoudig om ermee om te gaan, maar uiteindelijk vind je wel een manier, denk ik dan, want een andere keuze is er niet.</p><h3>Toch een uitweg?</h3><p>Tot enkele jaren geleden... Ik ben inmiddels 28, en ik kan zeggen dat ik de ziekte eindelijk onder controle heb, in plaats van andersom. Ik heb echt wel een goede verklaring gevonden - voor mezelf alleszins - wat aan de grondslag zou kunnen liggen van fibromyalgie. Op een gegeven moment begon ik te beseffen hoe mijn 'energetisch en emotioneel' lichaam werkte. (Maar later meer hierover.)</p><p>Nu ik dit schrijf en voel waar ik nu sta, is het echt opmerkelijk hoe ver ik gekomen ben in dit proces. Ik leef nu momenteel zo goed als pijnvrij, kun je het geloven? Vroeger was ik kind aan huis bij de kinesist, terwijl ik er nu alleen nog maar heen ga als het nodig is. Of zelfs helemaal niet meer! Mijn lichaam heeft eindelijk zijn balans gevonden en alle zware last is van mijn schouders af, letterlijk en figuurlijk. En nee, ik ga zeker niet zeggen dat na een lange werkweek, ik geen 'normale' stijfheid of spierspanning meer heb. Maar als ik zie van waar ik kom, tot nu, kan ik echt wel zeggen dat die label fibromyalgie ook van mij is afgevallen.</p><p>Ik schrijf snel weer verder aan deze blog om mijn eigen visie en theorie met jullie te delen. Hoe ik mijn balans heb bereikt en hoe mijn weg van fibromyalgie naar 'pijnvrij' is gegaan. Ik ben geen dokter, maar spreek enkel uit eigen ervaring. In de hoop dat lotgenoten hier iets waardevols uit kunnen halen, gezien dit een zoektocht is in het duister, zonder een zaklamp.</p><p><br></p><figure id="figure-3zmys79nzlugwwu5g"><img id="3zmys79nzlugwwu5g" src="https://cdn.durable.co/blocks/2dXAiYkTTk6JBUeKO3ie0SxS1luknsPAe5ekeVi7rOXfiJjvp2aQWAfyRYSzppjs.jpg" alt="a painting on the ceiling of a building" title="a painting on the ceiling of a building" class="object-cover bg-gray-100 " style="aspect-ratio: 3/2; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-fullwidth="false" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2dXAiYkTTk6JBUeKO3ie0SxS1luknsPAe5ekeVi7rOXfiJjvp2aQWAfyRYSzppjs.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: center center;"></figure>

Fibromyalgie, mijn eigen ervaring

grayscale photo of sleeping woman lying on bed

<p>In deze blog wil ik bespreken wat nu precies fibromyalgie is en hoe het voelt om het label opgeplakt te krijgen. Ik bespreek kort een paar belangrijke punten die komen kijken bij het hele proces. In volgende blogposts wil ik ook mijn eigen ervaring delen, over hoe ik ermee heb leren leven en de valkuilen die daarbij aan de orde komen. Maar eerst, wat is het nu precies, fibromyalgie?<br><br></p><figure id="figure-znra3aam3olq72rrio"><img id="znra3aam3olq72rrio" src="https://images.unsplash.com/photo-1615997393458-98aad1851521?crop=entropy&amp;cs=tinysrgb&amp;fit=max&amp;fm=jpg&amp;ixid=M3wyNjI5NjF8MHwxfHNlYXJjaHwxMHx8cGFpbnxlbnwwfHx8fDE3MDI2NzIyMDh8MA&amp;ixlib=rb-4.0.3&amp;q=80&amp;w=1080" alt="woman in white tank top" class="object-cover bg-gray-100 " style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="null" data-positiony="null" data-mce-src="https://images.unsplash.com/photo-1615997393458-98aad1851521?crop=entropy&amp;cs=tinysrgb&amp;fit=max&amp;fm=jpg&amp;ixid=M3wyNjI5NjF8MHwxfHNlYXJjaHwxMHx8cGFpbnxlbnwwfHx8fDE3MDI2NzIyMDh8MA&amp;ixlib=rb-4.0.3&amp;q=80&amp;w=1080" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;"></figure><h3><strong><br></strong>Wat is het in theorie?</h3><p><br>Fibromyalgie is een aandoening waarbij je last hebt van langdurige (chronische) pijn in je<strong> spieren en bindweefsel.</strong> Vaak gaat deze pijn samen met stijfheid, vermoeidheid, slaapstoornissen en stemmingswisselingen. Je klachten wisselen vaak, wat betekent dat je de ene dag meer klachten hebt dan de andere dag.</p><p><span style="font-family: inherit; font-size: calc(18px * var(--body-fontSize, 1)); font-weight: inherit; font-style: var(--body-fontStyle, normal);" data-mce-style="font-family: inherit; font-size: calc(18px * var(--body-fontSize, 1)); font-weight: inherit; font-style: var(--body-fontStyle, normal);">Bij fibromyalgie zijn geen afwijkingen in je spieren of bindweefsel te vinden. Ook elders in je lichaam is <strong>niets te vinden</strong> dat de aandoening kan verklaren. De oorzaak is nog onbekend. Fibromyalgie is daardoor moeilijk vast te stellen en wordt ook wel eens '<strong>reuma van de spieren</strong>' genoemd, gezien de spieren het grootste probleem vormen bij deze ziekte.</span></p><p><span style="font-family: inherit; font-size: calc(18px * var(--body-fontSize, 1)); font-weight: inherit; font-style: var(--body-fontStyle, normal);" data-mce-style="font-family: inherit; font-size: calc(18px * var(--body-fontSize, 1)); font-weight: inherit; font-style: var(--body-fontStyle, normal);">De diagnose wordt gesteld door middel van uitsluiting. Eerst wordt onderzocht of er geen andere factoren aan de basis van dit probleem liggen. Als alles echter is uitgesloten en je aan een bepaald aantal belangrijke punten van fibromyalgie voldoet, krijg je gelijk het label.</span></p><p><br></p><h3><span style="font-family: var(--head-fontFamily); font-size: calc(32px * var(--head-fontSize, 1)); font-style: var(--head-fontStyle, normal); font-weight: var(--head-fontWeight);" data-mce-style="font-family: var(--head-fontFamily); font-size: calc(32px * var(--head-fontSize, 1)); font-style: var(--head-fontStyle, normal); font-weight: var(--head-fontWeight);">Wat zijn de typische symptomen?</span></h3><div class="flex-1 overflow-hidden"><div class="react-scroll-to-bottom--css-sazwu-79elbk h-full"><div class="react-scroll-to-bottom--css-sazwu-1n7m0yu"><div class="flex flex-col pb-9 text-sm"><div class="w-full text-token-text-primary" data-testid="conversation-turn-5"><div class="px-4 py-2 justify-center text-base md:gap-6 m-auto"><div class="flex flex-1 text-base mx-auto gap-3 md:px-5 lg:px-1 xl:px-5 md:max-w-3xl lg:max-w-[40rem] xl:max-w-[48rem] group final-completion"><div class="relative flex w-full flex-col lg:w-[calc(100%-115px)] agent-turn"><div class="flex-col gap-1 md:gap-3"><div class="flex flex-grow flex-col max-w-full"><div class="min-h-[20px] text-message flex flex-col items-start gap-3 whitespace-pre-wrap break-words [.text-message+&amp;]:mt-5 overflow-x-auto" data-message-author-role="assistant" data-message-id="40e96fe1-4752-4929-8fe5-d0aa08e1237e"><div class="markdown prose w-full break-words dark:prose-invert light"><ul><li>Algemene pijn in de spieren en stijfheid</li><li>Vermoeidheid en slaapproblemen, chronisch vermoeidheidssyndroom</li><li>'Brain fog' of een warrig hoofd, niet helemaal aanwezig zijn op bepaalde momenten</li><li>Stemmingsschommelingen, prikkelbaarheid, angstige gevoelens, depressieve klachten</li><li>Hoofdpijn</li><li>Problemen met de spijsvertering<br><br><h3>De volgende symptomen heb ik zelf ook ervaren en komen vaker voor:</h3></li></ul><ul><li>Plotseling 'het koud' op je krijgen en moeilijk weer opwarmen</li><li>Koude handen en voeten</li><li>Veel rust nodig hebben na inspanning</li><li>Tenderpoints, oftewel zeer harde spierknopen als gevolg van overmatige spierspanning</li><li>Krampen die plotseling optreden</li><li>Gevoeligheid voor zelfs de geringste schokken of verkeerde bewegingen.</li></ul></div></div></div><div class="mt-1 flex justify-start gap-3 empty:hidden"><div class="text-gray-400 flex self-end lg:self-center justify-center lg:justify-start mt-0 gap-1 visible"><button class="flex items-center gap-1.5 rounded-md p-1 pl-0 text-xs hover:text-gray-950 dark:text-gray-400 dark:hover:text-gray-200 disabled:dark:hover:text-gray-400 md:invisible md:group-hover:visible md:group-[.final-completion]:visible"></button><div class="flex gap-1"><br></div><div class="flex items-center gap-1.5 text-xs"><br></div></div></div></div><div class="absolute"><div class="flex w-full gap-2 items-center justify-center"><br></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div class="w-full pt-2 md:pt-0 dark:border-white/20 md:border-transparent md:dark:border-transparent md:w-[calc(100%-.5rem)]"><form class="stretch mx-2 flex flex-row gap-3 last:mb-2 md:mx-4 md:last:mb-6 lg:mx-auto lg:max-w-2xl xl:max-w-3xl"><div class="relative flex h-full flex-1 items-stretch md:flex-col"><div class="flex w-full items-center"><br></div></div></form></div><p><br></p><figure id="figure-lg82rgl31klq72rslk"><img id="lg82rgl31klq72rslk" src="https://cdn.durable.co/blocks/32WyK5kCmuFPRKYECpauHZ6M0QPG05xYQAGY6YaNYpesRHmsQUw4P74xcL3ekapD.jpg" alt="Purple Ribbon. Purple Day. Epilepsy Day.  " class="object-cover bg-gray-100 " style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="null" data-positiony="null" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/32WyK5kCmuFPRKYECpauHZ6M0QPG05xYQAGY6YaNYpesRHmsQUw4P74xcL3ekapD.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;"></figure><h3><span style="font-family: var(--head-fontFamily); font-size: calc(32px * var(--head-fontSize, 1)); font-style: var(--head-fontStyle, normal); -webkit-text-size-adjust: 100%;" data-mce-style="font-family: var(--head-fontFamily); font-size: calc(32px * var(--head-fontSize, 1)); font-style: var(--head-fontStyle, normal); -webkit-text-size-adjust: 100%;">De label</span><br></h3><p><span style="font-family: inherit; font-size: calc(18px * var(--body-fontSize, 1)); font-style: var(--body-fontStyle, normal); -webkit-text-size-adjust: 100%;" data-mce-style="font-family: inherit; font-size: calc(18px * var(--body-fontSize, 1)); font-style: var(--body-fontStyle, normal); -webkit-text-size-adjust: 100%;">Het krijgen van de label is helemaal geen pretje. Je bent er misschien wel uitgeraakt wat er nu exact aan de hand is, maar eigenlijk sta je er geen stap verder mee, integendeel.</span><br></p><p>Het moeilijke eraan is, er is<strong> geen specifieke behandeling</strong> voor deze ziekte. Er is geen kant en klare oplossing. Er is geen handleiding voor deze ziekte. Geen wondermiddeltje. Alleen de harde waarheid: <strong>"Je zal ermee moeten leren leven."&nbsp;</strong></p><p>Dan komen de vragen, wat kan ik eraan doen? Geraak ik hier ooit wel uit? Kan ik ooit beter worden of blijft deze struggle duren? Het gedacht alleen al kan soms zorgen voor een flare-up. (Een flare-up is een dipje of opstoot waarin alle symptomen enorm doorwegen, verergeren,...).<br><br></p><figure id="figure-n0wcoq8mllq73uhl3"><img id="n0wcoq8mllq73uhl3" src="https://images.unsplash.com/photo-1589130334049-7a2ef62e092b?crop=entropy&amp;cs=tinysrgb&amp;fit=max&amp;fm=jpg&amp;ixid=M3wyNjI5NjF8MHwxfHNlYXJjaHwzNXx8cGFpbnxlbnwwfHx8fDE3MDI2Nzc1NzB8MA&amp;ixlib=rb-4.0.3&amp;q=80&amp;w=1080" alt="persons hand on his stomach" class="object-cover bg-gray-100 " style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-mce-src="https://images.unsplash.com/photo-1589130334049-7a2ef62e092b?crop=entropy&amp;cs=tinysrgb&amp;fit=max&amp;fm=jpg&amp;ixid=M3wyNjI5NjF8MHwxfHNlYXJjaHwzNXx8cGFpbnxlbnwwfHx8fDE3MDI2Nzc1NzB8MA&amp;ixlib=rb-4.0.3&amp;q=80&amp;w=1080" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: undefined undefined;"></figure><p><br></p><h3>Het onbegrip</h3><p>Het onbegrip van de omgeving kan ook heel zwaar wegen. Er zijn natuurlijk altijd mensen die hier enorm begrip voor hebben, maar het tegendeel is ook zeker waar. </p><p>Fibromyalgie is nu ook een ziekte dat aan de buitenkant niet zichtbaar is. Ik vergelijk het zelf soms wel eens met een appel die enkel in zijn kern 'geblutst' is, maar van buiten af ziet die er prima uit. Voor de buitenwereld lijkt er niets aan de hand, maar vanbinnen is het hele andere koek.<br><br>Daarom kan het gebeuren dat mensen niet begrijpen waar je als fibromyalgie-patiënt mee worstelt. En dat maakt het soms net dat tikkeltje moeilijker. In de ergste gevallen wordt je bekeken als een aansteller of als iemand die niet gemotiveerd is. Probeer daarom, hoe moeilijk dat ook is, te communiceren hoe je je voelt bij mensen die dichtbij je staan. Alleen zo kan er begrip ontstaan. Omring je dan ook met mensen die respect hebben voor jou en deze 'onzichtbare' ziekte, of zoek steun bij mensen die het ook ervaren.</p><h3><br>En wat nu?<br></h3><p>Hoe ga jij nu verder van hieruit? Hoe zie jij jouw leven?<br>Ben jij bereid om te proberen er het beste van te maken? Of om naar oplossingen te zoeken om ermee te leren leven?</p><p>Laat je jezelf hangen of probeer je ondanks hoe moeilijk het ook is, jezelf weer op de rails te krijgen?&nbsp;<br><br>Probeer ook zeker niet in het slachtoffersschap te blijven hangen. Het is uiterst belangrijk om je gevoelens daarover te delen en te doorvoelen. Alleen is het soms ook nodig om een positieve mindset aan te nemen in plaats van alles door de negatieve bril te blijven bekijken. Het kan écht verbeteren, als jij dat ook wil.</p><figure id="figure-opdnms5k19lq75xiga"><img id="opdnms5k19lq75xiga" src="https://images.unsplash.com/photo-1490730141103-6cac27aaab94?crop=entropy&amp;cs=tinysrgb&amp;fit=max&amp;fm=jpg&amp;ixid=M3wyNjI5NjF8MHwxfHNlYXJjaHwyMHx8aGVhbGVkfGVufDB8fHx8MTcwMjY3NzAyMHww&amp;ixlib=rb-4.0.3&amp;q=80&amp;w=1080" alt="silhouette of person standing on rock surrounded by body of water" class="object-cover bg-gray-100 " style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-mce-src="https://images.unsplash.com/photo-1490730141103-6cac27aaab94?crop=entropy&amp;cs=tinysrgb&amp;fit=max&amp;fm=jpg&amp;ixid=M3wyNjI5NjF8MHwxfHNlYXJjaHwyMHx8aGVhbGVkfGVufDB8fHx8MTcwMjY3NzAyMHww&amp;ixlib=rb-4.0.3&amp;q=80&amp;w=1080" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;"></figure><p><em>Deze blog is niet bedoeld om diagnoses te stellen. Ik geef louter informatie over deze aandoening en deel mijn eigen ervaringen. Indien u gelijkaardige bovenstaande problemen of vragen hieromtrent hebt, gelieve een huisarts te contacteren.</em></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p>

De label 'Fibromyalgie', en wat nu?

silhouette of woman dancing in the middle of grass field

<p>Liefde, relaties, een partner, getrouwd, aan het daten, of gelukkig single... We weten allemaal hoe dat werkt. Maar daarbij vergeten we soms de meest diepgaande relatie met de belangrijkste persoon in ons leven: <strong>onszelf.</strong></p><p>'Zelfliefde' of 'Selflove' is een term die we vaker en vaker zien passeren op zowel sociale media als spiritueel getinte websites. Het is een alombekend begrip geworden. Maar, hoe werkt het nu echt? Het is echter meer dan een gezichtsmaskertje opleggen en een badje vol laten lopen, ook al hoort dat daar zeker bij!</p><p>Hoe kan je dit toepassen in jouw dagdagelijkse leven? Hieronder enkele tips!</p><p><br></p><h3>1. Kies voor jezelf</h3><p>Verwachten jouw collega's, vrienden, familie of gemeenschap maar dat jij altijd klaarstaat en ja knikt, maar heb je écht eens nood aan een momentje voor jezelf? Doe dat dan zeker! Pas als jij er eerst voor jezelf bent, kan jij er voor de ander zijn. <strong>Elke nee aan anderen is een ja aan jezelf!</strong></p><p>Of zegt jouw gevoel of intuïtie dat jij een bepaalde keuze mag maken omtrent jouw leven, carrière, gezondheid of relatie? Merk je dat je hierbij vaak tegen de mening of onbegrip van degenen rond jou botst? Hoe moeilijk het dan ook mag zijn, <strong>kies onvoorwaardelijk voor jezelf</strong>. Advies aanvaarden kan nooit kwaad, maar niemand kan beslissingen maken over jouw leven, behalve jij zelf.</p><p><br></p><h3>2. Stel duidelijke grenzen</h3><p><strong>Blijf dicht bij jezelf</strong> en jouw eigen energie door duidelijke grenzen te stellen. Is er in jouw omgeving een persoon die alle energie uit jou slurpt? Of heb jij zo'n vriendin die altijd beren op de weg ziet? Stel dan je grenzen. Communiceer dan duidelijk over wat jij fijn vindt en wat niet.</p><p>Stel ook grenzen als jij het gevoel hebt dat <strong>de balans in relaties</strong> verstoord is. Geef jij te veel? Of andersom? Wordt een nee niet geapprecieerd? Als dit in balans is, goed zo! Zo niet, mag je zeker aangeven hoe het aanvoelt voor jou.</p><p><br></p><h3>3. Een foert-dagje</h3><p>Heb jij zo af en toe eens een dagje voor jezelf? Zo'n dagje waar jouw 'to-do lijstje' even de pot op kan? Niets fijner dan een momentje voor jezelf in te plannen om te doen waar jij blij van wordt. In het drukke leven van nu is dit niet altijd gemakkelijk, maar probeer dit zeker van tijd tot tijd eens te doen.</p><p>Je kan een saunabezoek plannen, je favoriete museum bezoeken, een dagje gaan wandelen,... Of je kan het zeker ook in de kleine gelukjes vinden. Knutsel, haak, teken of kleur je graag? Lees je graag een goed boek?</p><p><strong>Kortom, waar word jij gelukkig van?</strong></p><p><br></p><h3>4. Maak een leuk plekje voor jezelf</h3><p>Het is ook fijn om in jouw 'thuis' een extra plekje of hoekje te maken met kleine dingetjes voor jezelf. Dit kan gaan van een schattig plantje, tot een kadertje met een leuke quote uit een tijdschrift, een veertje dat je op een speciale dag vond, een collage die je maakte met positieve affirmaties, een mooi edelsteentje, of doosje met fijne herinneringen,... <strong>Het zit 'm in de kleine dingetjes.</strong></p><p>Door zo'n plaatsje in te richten, kan je tussen de drukte door eventjes stilstaan bij jezelf en de dingen waar je een gelukkig of goed gevoel van krijgt.</p><figure id="figure-igoxrd83yalp4ifucu"><img id="igoxrd83yalp4ifucu" src="https://cdn.durable.co/blocks/4Pm6Z1woCe6rv1wfxIo5TbPvaZa6XOc80mSoHKojVTeDG2eZi7VuKJFG7OlJdsyd.jpg" alt="pink rose on white printer paper" class="object-cover bg-gray-100 " style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined 50%;" data-corners="default" data-aspect="3:2" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="50%" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/4Pm6Z1woCe6rv1wfxIo5TbPvaZa6XOc80mSoHKojVTeDG2eZi7VuKJFG7OlJdsyd.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 3/2; object-position: undefined 50%;"></figure><p><br></p><h3>5. Wees lief voor je lichaam en geest</h3><p>We kennen het waarschijnlijk allemaal, onze eigen innerlijke criticus. Dat stemmetje dat zegt wat je allemaal nog moet doen, of dat zegt dat je iets beter op een andere manier aanpakt, of dat zegt dat je het niet goed genoeg doet? Soms neemt dat stemmetje de overhand maar eigenlijk brengt ons dit niet verder, integendeel. Besef jij dat wij hier ook met liefde mee mogen omgaan en <strong>zacht mogen zijn voor onszelf</strong>?</p><p>Hoe lief ben jij trouwens ook voor jouw eigen lichaam? Ga je steeds over jouw eigen grenzen of stel jij belangrijke afspraken of behandelingen uit? <strong>Het is belangrijk om ook jouw gezondheid en lichaam goed te verzorgen!</strong> Dit kan ook betekenen om gezonder en minder bewerkte voeding te eten, verslavingen een halt toe te roepen of af en toe een welverdiend rustmomentje in te lassen.</p><p><br></p><h3>6. Kom op voor jezelf</h3><p>Heb je ooit al eens een moment ervaren waarin je zweeg, maar eigenlijk graag jouw mening wilde geven? Of heb jij ooit al eens over jezelf laten heenwalsen terwijl je eigenlijk ook assertief had kunnen zijn, maar je wist niet hoe? Of is het omdat je angst had voor wat de ander ging denken of om de vrede te bewaren?</p><p>Misschien bewaarde je in die bepaalde situatie wel de vrede, maar je liet jezelf wel in de steek. Het is echt niet altijd nodig om spreekwoordelijk met de vuist op tafel te slaan, maar vergeet echter jezelf niet. <strong>Het is belangrijk om ook jouw mening en gevoelens te laten spreken</strong>, want die tellen ook mee!</p><h3><br></h3><h3>7. Blijf dicht bij je kern</h3><p>Het gebeurt ook weleens dat we piekeren over 'wat anderen zouden kunnen denken of zeggen'. Heb je er al eens bij stilgestaan dat de meeste mensen daar niet per se mee bezig zijn? En ook al hebben andere mensen in jouw omgeving een mening of gedachte die verschilt van de jouwe, dat is ook oké! <strong>Het is belangrijk dat je trouw blijft aan jezelf. Niets is zo fijn als jouw unieke zelf te eren.</strong></p><p>Leg daarom zeker de focus niet teveel bij wat de buitenwereld denkt. Het is belangijker om bij jezelf na te gaan welke normen, waarden of keuzes die je wilt waarderen en die écht bij je passen. Wat doe jij écht graag? Waar hou jij van? Hoe denk jij zelf over bepaalde zaken, ookal is het jou anders geleerd? <strong>Kortom, wie ben jij vanbinnen nu écht? Neem de tijd om jezelf echt te leren kennen.</strong></p><p><br></p><h3>8. Eer jezelf op alle fronten</h3><p>Iedereen heeft goede en minder goede kwaliteiten. Het is niet altijd gemakkelijk om vrede te hebben met de minder goede gedragingen of gedachtepatronen die we hebben, al is dat zeker wel belangrijk.</p><p><strong>Onthoud dat niemand perfect is.</strong> Het is echter wel belangrijk om met een open en eerlijke blik naar onze minder goede kanten te kunnen of durven kijken. Misschien kunnen we hier nog meer uit leren en verder groeien als persoon.</p><p><strong>Iedereen bezit ook zijn eigen unieke talenten en goede eigenschappen, </strong>deze mag je zeker waarderen! Denk eens na over wat jouw goede kwaliteiten en talenten zijn. Waar straal jij in uit? Wat waardeer jij aan jezelf?</p><figure id="figure-psnecj09ewlp4k1kjd"><img id="psnecj09ewlp4k1kjd" src="https://cdn.durable.co/blocks/35JyjGCh1E4CvVrLQLQjvJA4NfugBVGDNvQC24eooJ5V09qsUJ4llw4JcJqCaExP.jpg" alt="" class="object-cover bg-gray-100 " style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="undefined" data-positiony="undefined" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/35JyjGCh1E4CvVrLQLQjvJA4NfugBVGDNvQC24eooJ5V09qsUJ4llw4JcJqCaExP.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center center;"></figure><p><br></p><h3>Tot slot</h3><p>Dit waren een paar van mijn eigen ondervindingen omtrent jezelf graag leren zien. Ongetwijfeld kan deze lijst verder uitgebreid worden, al zijn dit enkele van de meest belangrijke punten als het aankomt op zelfliefde. Met deze tips kom je al een heel eind!&nbsp;</p><p>Hoe staat het bij jou? Heb je bij het lezen van deze blog nog enkele leuke ideeën opgedaan of was je al goed opweg?&nbsp;</p><p><br><br><strong>Love yourself first</strong></p><p><br></p><figure id="figure-g2ph839t7clp4i12as"><img id="g2ph839t7clp4i12as" src="https://cdn.durable.co/blocks/2dXAiYkTTk6JBUeKO3ie0SxS1luknsPAe5ekeVi7rOXfiJjvp2aQWAfyRYSzppjs.jpg" alt="" class="object-cover bg-gray-100 " style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center 30%;" data-corners="default" data-aspect="16:9" data-caption="" data-positionx="null" data-positiony="30%" data-mce-src="https://cdn.durable.co/blocks/2dXAiYkTTk6JBUeKO3ie0SxS1luknsPAe5ekeVi7rOXfiJjvp2aQWAfyRYSzppjs.jpg" data-mce-style="aspect-ratio: 16/9; object-position: center 30%;"></figure><p><br></p>

Blog

Subtiele rode vlaggen van een ongezonde connectie

Fibromyalgie, mijn eigen ervaring

De label 'Fibromyalgie', en wat nu?

Meer zelfliefde in jouw leven? Hier zijn 8 handige tips!